ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ » ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
ΜΙΝΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΜΙΣΕΛ ΦΑΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Δέκα ερωτήσεις, περισσότερο αφορμές και σπινθήρες για μια συνομιλία, ανάμεσα σ’ έναν επίμονο αναγνώστη κι ένα πρόσωπο της γραφής. Σήμερα ο Ιωσήφ Βεντούρας απέναντι σ’ ένα ερωτηματολόγιο που επιχειρεί να ψηλαφίσει, εντός κι εκτός αφηγηματικής επιφάνειας, διαθέσεις, εμμονές, αναγωγές.
- Γράφετε συνεχώς το ίδιο βιβλίο ή στο έργο σας εντοπίζετε τομές και ασυνέχειες;
Τα ποιήματα μου φανερώνουν σχεδόν πάντα την επιρροή μου από την εβραϊκή παράδοση. Προσπαθώ να ανανεώσω τους τρόπους έκφρασής μου με νέες τεχνικές ώστε να επιτύχω καλύτερη επικοινωνία με τον αναγνώστη δεν γνωρίζω όμως σε ποιο βαθμό το επιτυγχάνω. Πιστεύω πάντως πως τα ποιητικά μου βιβλία δημιουργούν μια συνέχεια και στόχο έχουν να διερευνηθούν τα αιώνια ανθρώπινα ερωτήματα που έχουν σχέση με την ύπαρξη, τον θάνατο και τον έρωτα.
- Εκτός από την ποίηση, τι άλλο καθορίζει και φωτίζει το έργο σας;
Τα παιδικά μου τραύματα όπως και οι μεγάλοι πεζογράφοι- κυρίως οι Φιόντορ Ντοστογιέβσκι, Τόμας Μαν και Φραντς Κάφκα- συνετέλεσαν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μου και προσδιόρισαν το κοσμοείδωλό μου. Προσπαθώ να παρακολουθώ τις εικαστικές τέχνες και τις μουσικές εκδηλώσεις.
- Υπάρχει κάποιο βιβλίο που βιαστήκατε να το παραδώσετε στον εκδότη σας και κάποιο άλλο που το απωθείτε, το «φοβάστε» μέχρι σήμερα;
Ποτέ δεν βιάστηκα να εκδώσω ένα βιβλίο μου. Έχω πάντα τον φόβο πως κάτι έχω παραλείψει και πως κάποιο έλλειμα αφαιρεί κάτι από το φάσμα των εκδοχών της σκέψης μου.
Τώρα και πολλά χρόνια ασχολούμαι με την τους τροβαδούρους του 12ου αιώνα στην Οξιτανία, έχω μεταφράσει μερικά ποιήματα τους αλλά βρίσκω μεγάλη δυσκολία να ολοκληρώσω ένα βιβλίο για αυτούς.
- Τρεις τίτλοι βιβλίων που σας σφράγισαν, στο πέρασμα του χρόνου, εντός κι εκτός κειμένου.
Το ¨Έγκλημα και η Τιμωρία, οι Δαιμονισμένοι και το Μαγικό βουνό.- Υπάρχουν αρνητικές κριτικές που σας βοήθησαν και θετικές που υπομειδιάσατε;
Δεν θυμάμαι να έχω λάβει αρνητικές κριτικές και λυπάμαι γι’ αυτό. Πιστεύω πως η
αρνητική κριτική, όταν είναι αμερόληπτη και σωστή, βοηθά τον καλλιτέχνη. Μήπως όμως και η έλλειψη οποιασδήποτε κριτικής είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε ένα καλλιτεχνικό έργο?
- Υπάρχει κάποιος παλαιότερος και κάποιος νεότερος Έλληνας ποιητής που σας έλκει η γραφή του;
Ήμουν από μικρό παιδί λάτρης του Παλαμά και αργότερα του Ελύτη. Πιστεύω επίσης πως έχω διδαχτεί πολλά από τον Σαχτούρη.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον μου έχει προξενήσει επίσης η ποίηση του Ηλία Λάγιου.
Παρακολουθώ συνεχώς τις νεότερες τάσεις και πολλές φορές διδάσκομαι από αυτές.
- Σήμερα, υπάρχουν λογοτεχνικές συντροφιές που διαμορφώνουν το πνευματικό κλίμα της εποχής;
Δεν νομίζω πως υπάρχουν σήμερα λογοτεχνικές συντροφιές όπως τις γνωρίζαμε. Σήμερα οι συντροφιές έχουν περισσότερο κοινωνικό χαρακτήρα. Δεν παύουν όμως να διαμορφώνουν κι αυτές με τον τρόπο τους ένα πνευματικό κλίμα. - Για ποιο λόγο η παρουσία της ελληνικής λογοτεχνίας, εκτός συνόρων, είναι τόσο νωθρή και αποσπασματική;
Πιστεύω πως χρειάζεται να διαμορφωθεί εκτός συνόρων μια συστηματική πολιτική προώθησης του ελληνικού βιβλίου η οποία να ακολουθεί όλους τους κανόνες του μάρκετινγκ και η οποία απαιτεί βεβαίως γενναία χρηματοδότηση.
Στο εσωτερικό η φιλαναγνωσία έχει να κάνει με τη διαπαιδαγώγηση, τη δημιουργία βιβλιοθηκών, τις λέσχες ανάγνωσης και το κοινωνικό κλίμα.
- Η πολιτική συγκυρία, εντός και εκτός της χώρας, αλλά και η γλώσσα και ο τρόπος της ενημέρωσης αγγίζουν το ποιητικό εργαστήρι σας;
Είναι αυτονόητο πως επηρεάζομαι. - Σας απασχολεί αν, μετά θάνατον, θα σας θυμούνται μέσα από το έργο σας;
Πολλές φορές θέτω αυτό το ερώτημα στον εαυτό μου και η απάντηση μου είναι πως αυτό κι αν συμβεί δεν θα απασχολεί εμένα.
Πιστεύω πως η ζωή είναι ένα διάλλειμα στην ανυπαρξία.